Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op: 26-11-2023
Nog afgezien van de emotionele en sociale prijs die mensen betalen voor seksuele intimidatie kan het ook het werk zelf nadelig beinvloeden. Het kan ziekteverzuim tot gevolg hebben, groot verloop onder het personeel en lagere prestaties en productiviteit
A. Productiviteit
Slachtoffers van seksuele intimidatie dreigen onder hun normale niveau te gaan functioneren. Als plegers van intimidatie hun slachtoffers belemmeren in hun loopbaan lijdt het bedrijf schade omdat de beste kandidaat voor een bepaalde positie niet de kans krijgt door te stromen. Daar komt nog bij dat managers zich bezig moeten houden met de bestrijding of de gevolgen van seksuele intimidatie, tijd die ze niet aan meer productieve werkzaamheden kunnen besteden.
B. Moraal op de werkvloer
De moraal op de werkvloer heeft er onder te lijden. De dreiging van seksuele intimidatie, een vijandige werkomgeving, of de conflicten en de stress die er het gevolg van zijn, kunnen de moraal op de werkvloer ernstig naar beneden halen.
C. Verloop onder het personeel
Personeelsverloop kan een probleem worden. Werkgevers lopen het gevaar hun getalententeerde mensen te verliezen ten gevolge van seksuele intimidatie of een vijandige werkomgeving - niet alleen de slachtoffers zelf, maar ook omstanders en collega's die dit tegen hun wil moeten aanzien, onttrekken zich zoveel mogelijk aan die omgeving.
Werkgevers dragen ook de schade als gevolg van ziekteverzuim, uitkeringen en schadevergoedingen als ook de kosten van advocaten en rechtsgang.
Waarom laten vrouwen het soms achterwege om seksuele intimidatie te rapporteren?
Vrouwen kunnen om uiteenlopende redenen zwijgen over seksuele intimidatie die hen wordt aangedaan. Dat kan zijn omdat ze voor hun baan vrezen, dat ze worden gestigmatiseerd, dat ze niet zullen worden gesteund door chefs of collega's, angst voor gewelddadige of andere nadelige gevolgen door de pleger van de intimidatie als ze het incident aangeven, of angst om een formeel onderzoek te moeten doorstaan terwijl de werkgever daar niet sympathiek tegenover staat.
Soms doen vrouwen er maar het zwijgen toe omdat ze denken 'dat iedereen het toch al weet' en er niks tegen wordt gedaan. Ze hebben geen vertrouwen in het systeem, zelfs niet als er op het punt van seksuele intimidatie procedures bestaan en duidelijke wetgeving van kracht is om hen te beschermen.
Ook bestaat de angst om niet serieus te worden genomen, of om de schuld te krijgen. Seksuele intimidatie wordt soms ook achteloos weggewimpeld als 'natuurlijk' gedrag van mannen, geprikkeld door seksuele aantrekkingskracht ('zo zijn mannen nu eenmaal')
Soms ook wordt het slachtoffer verantwoordelijk gemaakt op grond van haar uitdagend gedrag of kledij ('ze vroeg er om')
Seksuele intimidatie wordt soms ook gerechtvaardigd als vrouwen op posities werken die traditioneel aan mannen waren voorbehouden ('dit is mannenwerk, vrouwen horen hier niet')
In al deze gevallen wordt het rapporteren van seksuele intimidatie ontmoedigd.