Seksuele Intimidatie
Seksuele intimidatie is enige vorm van ongewenst verbaal, non-verbaal of lichamelijk gedrag met een seksuele bijbedoeling, met het doel of het effect het slachtoffer in zijn waardigheid aan te tasten, neer te halen, vernederen of een agressieve omgeving te scheppen.
De Wet op het Welzijn op het Werk van 4 augustus 1996 (gezondheid, veiligheid en welzijn van werknemers) bevat uitgebreide bepalingen inzake seksuele intimidatie op het werk en verbiedt deze intimidatie, als ook afbeulen/koeioneren en geweld op het werk (Art. 32bis-32octiesdecies). Seksuele intimidatie wordt gelijk gesteld aan discriminatie op grond van geslacht en is verboden bij wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van ongelijke behandeling tussen mannen en vrouwen.
Het Koninklijk Besluit van 17 mei 2007 inzake het voorkomen van psychosociale stress op het werk, daarbij inbegrepen seksuele intimidatie, als ook afbeulen/koeioneren en geweld, is ook relevant voor het nemen van preventieve maatregelen.
De Wet op het Welzijn op het Werk kent twee soorten voorzieningen ter bescherming van het individu tegen seksuele intimidatie: een intern mechanisme en een extern. De interne procedure beoogt conflictsituaties in kaart te brengen en zoekt informele oplossingen waar geen rechter aan te pas komt. De externe procedure wordt gestart als de interne faalt. Het slachtoffer kan zich tot de Arbeidsrechter wenden om door diens tussenkomst een einde te maken aan de seksuele intimidatie. Het slachtoffer kan schadevergoeding eisen bij de veroorzaker en de werkgever die verzuimde de intimidatie te voorkomen of uit te bannen. De veroorzaker kan disciplinair worden gestraft of worden ontslagen. De veroorzaker en de werkgever kunnen ook strafrechtelijk worden vervolgd.
