Dwangarbeid

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op: 26-11-2023

Verbod Dwangarbeid

Dwangarbeid is wettelijk verboden. Dit verbod wordt nader uitwerkt in de wetten die de mensenhandel moeten tegengaan en in het strafrecht. België verbiedt alle vormen van mensenhandel in het amendement uit 2005 op de Wet op de uitbanning van mensenhandel van 1995. De wet van 10 augustus 2005 stelt mensenhandel voor het uitbuiten door werk en diensten strafbaar. Het van werkgeverszijde niet nakomen van de verplichting tot het betalen van gangbaar loon en het aanhouden van normale werktijden, en werk laten verrichten onder omstandigheden die strijdig zijn met de menselijke waardigheid, wordt beschouwd als uitbuiting die gelijk staat aan seksuele uitbuiting (personen dwingen tot prostitutie), dwingen tot bedelen, diefstal van menselijke organen, of anderen dwingen tot het begaan van (ernstige) misdrijven tegen hun wil.

Degene die zulke misdrijven begaat (anderen dwingen om onder onmenselijke omstandigheden te werken) riskeert een gevangenisstraf van 15 tot 20 jaar.

(Art. 433quinquies en 433octies van het Wetboek van Strafrecht)

Recht om baan op te zeggen

Werknemers hebben het recht hun baan op te zeggen met inachtneming van een gebruikelijke opzegtermijn. Deze is 2 weken (eerste kwartaal); 4 weken (tweede kwartaal); 6 weken (derde kwartaal); 7 weken (vierde kwartaal); 8 weken (vijfde kwartaal); 9 weken (zesde kwartaal); 10 weken (zevende kwartaal); 11 weken (achtste kwartaal/2 jaar), 12 weken (2-3 jaar); 13 weken (3-4 jaar); 15 weken (4-5 jaar). Vanaf jaar 6 (5 jaar plus 1 dag) tot het 19e dienstjaar, wordt de opzegtermijn elk extra dienstjaar met 3 weken verlengd.

Een werkgever mag een werknemer niet verbieden om buiten de in de arbeidsovereenkomst genoemde werktijden voor andere werkgevers werkzaamheden te verrichten, noch mag hij de werknemer om die reden ongunstig behandelen. Tijdens de aanwerving kan een werkgever parallelle werkgelegenheid echter beperken door schriftelijk specifieke objectieve redenen voor deze beperkingen op te geven. De aard van de objectieve redenen kan verband houden met kwesties als veiligheid en gezondheid, de bescherming van de vertrouwelijkheid van zaken, de integriteit van de openbare dienst en het vermijden van belangenconflicten.

Bron: wet van 7 oktober 2022 die de EU-richtlijn 2019/1152 met betrekking tot transparante en voorspelbare arbeidsvoorwaarden gedeeltelijk vervangt

Onmenselijke arbeidsomstandigheden

De wettelijke werkdag is 8 uur, de wettelijke werkweek 38 uur, gemiddeld. De werkdag mag de 11 uur niet overschrijden (12 uur bij werkzaamheden die geen ondertbereking verdragen) en maximaal 50 uur per week, tenzij dwingende redenen in het spel zijn zoals overmacht, noodtoestanden, of werk dat wordt verricht om een direct dreigend gevaar of ongeval te voorkomen en/of te verhinderen.

Wetgeving dwangarbeid

  • Wetboek van Strafrecht, 1867 / Penal Code 1867
Loading...